فکر کردن به اینه عامل بدبختی بقیه تویی سخت ترین شکنجه روحی. چیزییه که باعث میشه ادم هر کاری بکنه تا از شرش خلاص حتی به قیمت بدبخت شدن خودش. به قول یه کتابی هر لحظه چشمام تطابقشون رو از دست میدمن اما کنترل کردن چند قطره اشک که سخت تر از تحمل عذاب وجدان نیست. این کابوس رو خودم شروع کردم.تا تهش هم باید برم. دلم میگه همین الان تمومش کن, عقلم سکوت کرده. همه چیز رو میسپارم خودش. من واقعا عاجزم.تا حالا اینقدر طعم ناتوانی رو نچشیده بودم. جلوی چشمت همه چیز پرپر شه و تو فقط نگاه کنی.