چند وقته یعنی فکر کنم چهل روزه یه جوون رعنا برومند اقا و خلاصه همه چی تموم فوت نموده اند.
من که اصلا نمیدونم کیه ولی خیلی ازش تعریف میکنن.
روزگار گلچین میکنه که میگن همین اقا بوده مثل این که.
من بمیرم فکر نکنم چیز خاصی یگن یا تعریف کنن به جز این چندتا که شاید شاااااید اگر لطف کنن اظهار نظر کنن بگن:
عهههه.مگه دختر به این سن داشت؟؟؟؟(از هرچی فک و فامیل دور و دوست والدین و همکار و همسایه هست فراریم.فقط فامیل درجه یک اونم خالم)
اخی.بچه بود هنوز.
خیلی سرخوش بود.
عقل تو کلش نبود.تربیتم نداشت.(خب یکم خجالتیم+مغرور)
اینهمه درس خوند.
حیف پووووول( حیف من روانی)
کنکوریا احتمالا بگن حیف صندلی دانشگاهی که اشغال کرده بود:دی
بداخلاق بود.(فریاد مامانم تو ذهنم ):........ )
به اینکه بقیه چجوری میخوان خبردار بشن هم خیلی فکر کردم.(سابقش طولانی تر از فکر بالاییمه مثلا دو سه سال)
تقریبا بخاطر همینه که چند وقتیه گوشیم که همیشه خودمم رمزشو اشتباه میزدم رمز نداره ولی همیشه مثل عقاب بالاسرشم:دی
بریم سراغ املاک و ممستغلات و قلمرو ها:
اینجا که کلا میره افق. ادرسشو هیییچ اشنایی نداره.خواهشا هم جو گیر نشین چه قبل از مرگ چه بعد از درسشو به هیشکی ندین.
دوستامم با اینکه گوشیم رمز نداره و واتس اپ و اینستا گرام نمیرم احتمالا به سالم برسن.
بچه های دانشگاه شاید یکم ناراحت شن بعدش هم بگن خدا بیامرز خیییلییی عجیب بود ( عجیب عمتونه.من فقط تک بعدی نبودم).
یه خراب شده هم با دوستام سر سال میفهمن احتمالا.
بعضی ها عمرا اگه بفهمن.
گریه هم نکنید ارزش نداره دیگه.
همیشه به بابام میگن اگر فلان کارو نکنی خودکشی میکنم بعد خرج کفن و دفنم بیشتر از پولی که میخوام میشه.
ابراز محبت میکنند:دوباره این حرف زد.
مامانمم در اوج احساسات میگه حالا تو بمیر یکاریش میکنیم.
خواهر و برادرمم تمام اموال منقول و غیر منقولمو همین الانشم یعنی از وقتی رفتم دانشگاه مصادره کردن فقط لباسام چون اندازشون نبود بر نداشتن.
شکست عشقی نخورده دارم از دنیا میرم.:دی رفتـــــــــــــم رفتـــــــــــــــــم رفتمو بار سفر بستم.....
اگه چیزی یادم اومد بعدا میام اضافه میکنم.با #بعدا-نوشت
