من خیلی ضد بشرم.
باید خودمو اصلاح کنم ولی خیلی سخته.
مثلا همه میدونن من فلان عادت خاص یا اخلاق رو دارم ولی تنها چیزی که من خیلی زحمت بکشم بدونم اسم و فامیلشونه.
انگار اصلا بقیه وجود ندارن.
اولین قدم این بود که به گروه های دوستام که ترک کرده بودم برگشتم و سعی کردم تو بحثشون شرکت کنم.
زنگ زدم خونه با همه اهالی حرف زدم.به فاطیما گفتم اگر مسواک نزنی وقتی برگشتم تمام دندوناتو میکشم:دی(فکر کنم زنگ نزنم بهتر باشه)
می خوام فایزه رو هم با گفتن اینکه تو فلان اخلاق خاص رو داری مثلا موقع عصبانیت حرف نمیزنی خوشحال کنم چون خودم تو این مواقع خوشحال میشم.
هم اتاقیام رو هم زیر نظر میگرم تا عادت هاشون رو بفهمم.
و هر کار دیگه ای که به ذهنم رسید.
در کل میخوام برای اطرافیام ارزش قایل شم.
+
مثبت گرفتن از استاد ازمایشگاه کار حضرت فیله.البته من حضرت فیل نیستم ولی تا حالا دوتا مثبت گرفتم.
موقع مثبت گرفتن همینطور که سعی میکنم قیافه سرد و خشکم رو حفظ کنم توی ذهنم میپرم, دست میزنم و جیغ میکشم:دی
میترسم یه وقت واقعیت و خیال قاطی شه.