هر وقت بیمارستان میرم میخوام بشینم همونجا گریه کنم.
تا دو سه روزم تو فاز انصراف و تغییر رشته ام.
این دفعه از شانسم یه دکتر چشم پزشک که دانشجو زمان شاه بود نصحیتم کرد :/
گفت تازه به پسر خودم هم خیلی گفتم بره دندون پزشکی ولی الان رزیدنت چشمه.

نمیدونم چی کار کنم....
دلم نمیخواد بعدا پشیمون شم.