جدیدترین اتهام وارده به اینجانب اینه که وقتی من خونه هستم ملت از نهار خوردن میفتن
به این صورت که پدر به امید من از انجام وظایف پخت و پز مربوطه خودداری میکنن
این بار که گذشت ولی در اند و پندرزم به پدر خواهم گفت که دل در این دانشجوی خواب آلود خسته مبند، کین ادمی است که به غذای مورد علاقشم رحم نمیکنه و به واسطه خوابیدن فسنجون این غذای بهشتی رو جهنمی میکنه:|
حتی خودمم باورم نمیشه تونسته باشم همچین جنایتی رو مرتکب بشم:(

+

من مانده ام تنهای تنهااااااااا
ترجمه رو پیدا نکردم
:|
+

چقدرررر بغل کردن یه ادم چاق میچسبههه
همینجا واگذارتون میکنم به خدا
(((:
+

متوجه شدم بعد از اینکه با هزاران روش در دوران بچگی، نوجوانی و جوانی مطمئن شدم که توی پارکینگمون هییچ موجود خیالی و ترسناک و عجیب غریبی نیست، باز هم در اخرین مواجهه با در بسته پارکینگ در شبی سرد و مهتابی میخواستم جیغ بزنم و فرار کنم
خیلی سریع و یکم بالغانه تر صحنه رو ترک کردم
یعنی این ترس ها از سن من خجالت نمیکشن باز سر و کلشون پیدا میشه؟