سه شنبه ۱۶ مهر ۹۸
یک سری افراد را باید گذاشت که باهم باشند. تو رفته‌ای و سیاره پشت سر تو منفجر نشده است. قرار نبوده هم. در واقع رفتن تو به محیط زیست سیاره بسیار کمک کرده است. من به این همه صلح اعتقادی ندارم. جایزه جنگ‌اوری نوبل مال من است. پشت سر من نباید چیزی باقی بماند. سیاره روی شمارش معکوس نابودیست اما چگونه سریع‌تر میشود؟ چرا دست از سر من برنمیدارند؟ مگر نه این که همه همینطور میخواستیم؟ چرا باید دوباره لبخند بزنم؟
